33 Mijnbouwkolonie Andreasberg
Aan de andere kant van de bergrug ligt het buurtschap Dörnberg, terwijl aan de voet van de Stüppel de kolonie Andreasberg te vinden is. Terwijl in Dörnberg aantoonbaar al in 1759 drie mijnwerkersgezinnen woonden, werd Andreasberg pas in 1854 als mijnwerkerskolonie gesticht als in de Ramsbecker mijnbouw hoogconjunctuur heerst.
Een naamloze vennootschap uit Stolberg bij Aken, waarvan markies De Sassenay algemeen directeur was, wilde hier in Ramsbeck vanwege de aanwezigheid van erts het grootste industriële centrum van Europa bouwen. Voor dit utopische plan moesten duizenden mijnwerkers en hoogovenarbeiders worden geworven. Om hen onder te brengen werden formeel drie kolonies “uit de grond gestampt”, te weten Andreasberg, Heinrichsdorf en Alexander. In oktober 1854 betrokken de eerste 300 overwegend protestantse gezinnen uit de Harz de voor het grootste deel nog in aanbouw zijnde woningen in Andreasberg. Voor deze naam was ondernemingsdirecteur Andreas Köchlin verantwoordelijk. Maar het veronderstelde geluk vonden ze niet in het “Sauerlandse Californië”. De meesten verlieten al een jaar later ontgoocheld en armer dan tevoren het nieuwe dorp aan de voet van de berg Stüppel.
In de jaren daarop werden onder Duitse mijnbouwleiding de omstandigheden wat beter. Maar Andreasberg bleef ook met zijn na 1855 toegestroomde nieuwe inwoners uit de omgeving, uit het streek Wittgenstein en Siegen, ruim 100 jaar lang het ietwat geringschatte, arme mijnwerkersdorp, dat tot de sluiting van de mijn in 1974 voor het grootste deel afhankelijk was van de Rambecker mijnbouwonderneming.
Door renovatie van de oude, al in 1956/57 particulier verkochte rijen arbeiderswoningen en nieuwbouw van mooie eigen huizen is het aanzicht van deze plaats aanzienlijk verbeterd. Tot op heden kan de aandachtige bezoeker in het dorp echter nog altijd sporen van het verleden van de mijnbouw ontdekken.
Mijnbouw-wandelpad
Vereiniging Vrienden van het Sauerlandse Mijnbouwmuseum Bestwig-Ramsbeck e.V.