25 Bewerkingsbedrijf aan de Dörnberg
Behalve de eigenlijke ertsbewerkingsinstallatie Willibald (A) behoorden meer gebouwen op de westelijke helling van de Dörnberg tot het vroegere mijnbouwbedrijf, zoals de was- en omkleedruimte (B) met de woning van de toezichthouder van deze ruimte (C), het laboratorium (D), het compressorhuis (E) en de smidse waar de boren voor het delven van het erts werden gemaakt (F).
Met Kaue of Waschkaue werden de omkleed- en wasruimten van de mijnwerkers aangeduid. Terwijl de mijnwerkers in vroeger tijden vaak in hun werkkleding van huis naar hun werk kwamen en zo weer naar huis gingen, werd later de mogelijkheid geschapen om de bijzonder vuile werkkleding in het bedrijf uit te trekken. Zowel de werkkleding als de particuliere kleding werd aanvankelijk bewaard in metalen kasten, later in ruimtebesparende metalen buizen, die met kettingen omhoog werden getrokken tot onder het plafond van de omkleedruimte.
In het laboratorium voerde men de volgende onderzoeken uit: van het aangevoerde ertsmateriaal werd steeds bij de bewerkingsinstallatie een emmer van de band gehaald, het erts gemalen en vervolgens het ertsgehalte bepaald. Bovendien onderzochten de laboratoriummedewerkers het metaalgehalte in het concentraat en het restpercentage erts in de Bergen (de gestorte kiezelstenen en grove stukken ertsloos gesteente), dat nooit boven de 0,5% mocht uitkomen. Het laboratorium had voorts de opdracht om de waterlopen in de omgeving regelmatig te onderzoeken op eventueel te hoge milieubelasting door schadelijke stoffen.
In het compressorhuis produceerde men tot 1948 de benodigde luchtdruk voor alle in de mijn en bij de bewerking van het erts gebruikte machines. Sindsdien werd deze vanwege de stijgende behoefte van het totale complex in nieuw ingerichte compressorstations onder de grond voortgebracht. Een van de oude, vanaf 1948 niet meer benodigde, compressoren kan men vóór het mijnbouwmuseum bekijken.
Mijnbouw-wandelpad
Vereiniging Vrienden van het Sauerlandse Mijnbouwmuseum Bestwig-Ramsbeck e.V.